مناطق روستايي بخش عمده¬اي از جمعيت و عرصه¬هاي طبيعي كشور را به خود اختصاص داده است و جامعه روستايي نقش اساسي در حيات اقتصادي و اجتماعي كشور دارد. با توجه به اهميت و جايگاه جامعه روستايي در كشور و مشكلات و چالش¬هايي كه اين جامعه در فرآيند توسعه خود با آن مواجه است، شناخت و تحليل ويژگي¬هاي برنامه¬ريزي توسعه روستايي در كشور و پرداختن به كليه آبعاد آن ضرورت تام دارد. برنامه¬هاي مختلفي براي توسعه مناطق روستايي توسط دولت تدوين و به اجرا در مي¬آيد. قوانين، مقررات، سياست¬ها، طرح¬هاي اقتصادي، اجتماعي و كالبدي در مجموع نظام مديريت و توسعه روستايي را تشكيل مي¬دهد كه هر يك به تناسب ضرورت¬ها و نيازهاي زندگي روستاييان، در پي به ثمر رسيدن ساماندهي و توسعه نواحي روستايي مي¬باشند. در اين بين توجه به محيط¬زيست روستا و بحث مديريت پسماند روستايي در فرايند برنامه¬ريزي توسعه روستايي براي مجموعه نظام مديريت روستايي ضروري است.
براي رسيدن به توسعه ملي نياز به برنامه¬ريزي و توسعه روستايي مي¬باشد و عدم توسعه مناطق روستايي مشكلات فراواني را از قبيل حاشيه نشيني در شهرها و مشكلات اجتماعي آن، كاهش توليد فراورده¬هاي كشاورزي و افزايش مصرف را درپي خواهد داشت. در بحث توسعه پايدار، روستاها از اين نظر قآبل اهميت مي¬باشند كه علي¬رغم اينكه 38 درصد جمعيت كشور را تشكيل مي¬دهند 90 درصد از اراضي شامل آب، خاك و جنگل و مرتع كشور را دربر مي¬گيرند.
در حال حاضر با افزايش جمعيت و صنعتي‌شدن يكي از مشكلاتي كه بشر با آن روبرو است مشكلات مربوط به انواع پسماند و آلودگي¬هاي ناشي از دفن غيراصولي اين مواد مي¬باشد كه از آن جمله مي¬توان به مشكلات مربوط شيرآبه پسماند و آلودگي آب¬هاي سطحي و زيرزميني ناشي از شيرآبه موجود در پسماند اشاره كرد. با تغيير الگوي زندگي در روستاها و نزديك‌شدن حريم شهرها به روستاها مشكلات زيست‌محيطي از جمله پسماند نيز در حال حاضر در روستاها از اهميت خاصي برخوردار مي¬باشد، كه در اين زمينه با توجه به قوانين موجود و وجود نهادي به نام دهياري كه نقش مديريت پسماند در روستا را به¬عهده دارد مي¬توان با تدابيري همچون برنامه¬ريزي در جهت كاهش توليد پسماند‌، تفكيك از مبدا پسماند، جمع¬آوري‌، بازيافت و دفع اصولي پسماند مشكلات ناشي از پسماند را كاهش و يا كنترل نمود.